جعبه دانلود
تعداد بازدید: 432
مکی است و داراي 52 آيه است.
وجه تسميه: سبب نامگذاري اين سوره به نام «ابراهيم»، بيان داستان اين پيامبر اولي‌العزم الهي در آن است، داستاني كه يادآور حقايق فراوان اعتقادي مي‌باشد، همان حقايقي كه قريش و مشركان از آن غفلت كردند.
پيام اصلي و مضمون اساسي سوره «ابراهيم»، بيرون آوردن مردم از تاريكي‌ها به سوي نور است.
آیه اول از سوره ابرهیم – تفسیر انوار القرآن
الَر كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (1)
خوانده مي‌شود: «الف، لام، راء» و سخن درباره حروف مقطعه اوايل سوره‌ها، در آغاز سوره «بقره» گذشت «كتابي است كه آن را به‌سوي تو فروفرستاديم» يعني: اي محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم! اين قرآن كتابي است كه ما آن را بر تو نازل كرديم «تا مردم را بيرون آوري» با دعوتشان به‌سوي اين قرآن و تربيت نمودنشان براساس اين قرآن «از تاريكي‌ها به‌سوي روشنايي» يعني: از تاريكي‌هاي كفر وشهوت و شرك و شك و جهل و گمراهي، به‌سوي نور ايمان و علم و هدايت ورهايي «به‌اذن پروردگار شان» يعني: به‌وسيله اين حكم و فرمان پروردگار متعال به تو كه آنها را به‌سوي ايمان دعوت كني و احكام و برنامه‌هاي روشنگر دين حق را به آنان تعليم دهي. يا معني اين است: احدي از آنان از ظلمت به‌سوي نور بيرون نمي‌رود مگر كسي كه خداوند جلّ جلاله به بيرون رفتن وي از آن حكم داده است، يا احدي از آنان به‌سوي نور بيرون نمي‌رود مگر به امر و توفيق حق تعالي «به‌سوي راه آن شكست ناپذير ستوده» راه خداوندي كه بر همه چيز غالب و قاهر، و در همه افعال و اقوال و شرع و امر و نهي خويش ستوده است كه آن همان راه و روش روشني است كه او براي بندگانش مشروع كرده است.
شيخ سعيد حوي: در تفسير «الاساس» مي‌گويد: «از اين آيه و آيه (وَإِن مِّنْ أُمَّةٍ إِلَّا خلَا فِيهَا نَذِيرٌ ) : (و هيچ امتي نبوده مگر اين‌كه در آن هشداردهنده‌اي گذشته است) «فاطر/24» چنين دانسته مي‌شود كه: اين فهم برخي از مردم كه پيامبران الهي جز در منطقه عربي و بلاد شام برانگيخته نشده‌اند، فهم نادرستي است و پيامبران الهي در ميان هر امتي با هر زباني مبعوث گرديده‌اند».
توضیحات سوره
شیخ علی بن عبدالرحمن الحذیفی در روستای قرن در استان العوامر در سال 1366 هجری قمری متولد شد. تعلیمات ابتدایی خود را در همان روستا شروع نمود و قرآن را زیر نظر شیخ محمد بن ابراهیم الحذیفی ختم کرد و همزمان به حفظ بعضی از جزء های قرآن پرداخت.
اصل یادگیری های ایشان به دانشگاه شریعت ریاض در سال 1388 هجری قمری بر میگردد و در سال 1392 هجری قمری از این دانشگاه فارغ التحصیل شد. همچنین در سال 1395 هجری قمری مدرک لیسانس خود را از دانشگاه الازهر مصر دریافت نمود، و همچنین با پایان نامه ای تحت عنوان ” طرائق الحكم المختلفة في الشريعة الإسلامية دراسة مقارنة بين المذاهب الإسلامية ” توانست مدرک دکتری خود را نیز دریافت کند.
از سال 1397 هجری قمری در دانشگاه اسلامی مدینه مشغول به کار و تدریس شد و امامت و خطابت مسجد قبا نیز به ایشان واگذار شد، و سپس به امام و خطیب مسجد نبوی در سال 1399 هجری قمری منصوب شد، و تا سال 1418 در این منصب باقی ماند.
شیخ علی حذیفی اجازه قرائت های دهگانه را از تعداد کثیری از قراء برجسته عربستان سعودی دریافت کرد و به یکی از مشهورتین قاریان قرآن در جهان اسلام تبدیل گشت.
بیوگرافی
